بازی محلی مشهد

به تعداد بازيکنان روى يک خط مستقيم و با فاصلهاى مساوى چاله هاى کوچکى به قطر دو سانتيمتر و عمق ۲ – ۵/۲ سانتيمتر روى زمين حفر مى کنند. نفر اول بازي، تشله ٔ خود را لب چاله ٔ اول مى نشاند (در لهجه محلى شوند مى گويند). سپس نقطه اى را در امتداد چاله ها با فاصله ٔ دو خانه به عنوان نقطه ٔ شروع بازى تعيين مى کنند.

بازيکنان به ترتيب از نقطه ٔ شروع تشله هاى خود را به طرف چاله ها مى زنند. در اينجا توافق مى کنند: لوکلى موکلى از سيخ تا سوزه قبوله (از سيخ تا سوزن قبول است ). در اينجا چندين وضع پيش مى آيد: يکى اينکه بازيکنى که تشله را زده است تشله اش به لبه ٔ چاله برمى خورد و برمى گردد (لوکلي) که در اين حالت دوباره بايد آن را بزند.

ديگر اينکه تشله به خانه برود يا به تشله ٔ بازيکن ديگر برخورد کند ( تير بزند) در اينصورت نيازى به تکرار بازى نيست . شکل ديگر تشله به لبه چاله بخورد و به طرف چپ يا راست منحرف شود (موکلي) که در اينصورت بازيکن مجدداً بايد تشله را بزند .